Ik vind het toch een beetje gênant.
Van die dagen waarop ik niet zo goed weet hoe ik op gang moet komen.
En net iets te vaak onder mijn dekentje kruip.
In de jaren '90 had je ze nog niet, fleecekleedjes.
Als mijn moeder na alle gedane arbeid
neerstreek op de bank dan zei ze weleens:
'Ahhh, wil je mijn donkerblauwe vest van de kapstok pakken?'
Dat was zo'n lekker zwaar exemplaar.
En dat legde je dan over haar heen.
'Ja, nog een beetje over mijn benen, heerlijk.'
Dan gaf ze ons het goede voorbeeld:
even bijkomen.
Een vriendin zei eens:
'ik ben net een speedboot.
In korte tijd kan ik bergen werk verzetten maar daarna moet ik wel weer een poos bij de brandstofpomp staan. Het duurt even voordat zo'n grote tank weer vol is'.
Dat herkende ik wel, zeg!
Dat hangen aan die brandstofslang ziet er alleen niet altijd even charmant uit:
ik lig dan min of meer verkreukeld onder een dekentje.
En hier komt een ontboezeming van de bovenste plank: zelfs als het buiten 30°C is kruip ik eronder.
Daar lig ik dan, onder mijn eeuwige fleecekleedje.
Mijn man plaagt mij er graag mee. 😆
Maar ik houd er nou eenmaal van als ik even ergens onder kan liggen,
dat voelt zo fijn.
Net alsof je een eigen hutje hebt,
bovenop de bank.
Of ik slaap langer uit (ook niet charmant),
ik dwaal een beetje rond in een kringloopwinkel met zo'n derdehands winkelmandje aan mijn arm (alweer niet charmant),
of drink thee en eet pure chocolade (iets charmanter)
en droom een beetje voor me uit.
Langzaam loop ik dan weer vol met nieuwe brandstof.
Soms blijf ik dan nog wat langer lanterfanten,
iets te lang misschien.
Dan kom ik niet zo snel op gang als ik zou willen.
Dié dagen, die vind ik lastig
en voor die momenten geneer ik mij een beetje.
Totdat het moment aanbreekt waarop ik weer vol gas over het water wil scheren en de motor weer start.
Hoe laat ik dit kenmerk van 'gas geven' en 'tijd nemen om bij te tanken', terug komen in mijn werk?
Eigenlijk heel simpel, door te begrijpen dat dit voor kinderen ook zo kan werken.
En ervoor te zorgen dat er een hoekje is waar ze even lekker onder een kleedje kunnen duiken.
Dat is goud.
Ga ik straks zelf ook weer doen.
Want speedboten moeten nu eenmaal af en toe bijtanken.
Reactie plaatsen
Reacties